Η θλιβερή επέτειος της σφαγής του Διστόμου μνημονεύτηκε σήμερα από την πολιτική ζωή του τόπου με μια λιτή εκδήλωση στο μνημείο για τους 220 άμαχους που έχασαν τη ζωή τους από τη θηριωδία των Ναζί.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Γερμανός πρέσβης στη χώρα μας Πέτερ Σόοφ, κλήθηκε να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των πεσόντων.
Εκείνη τη στιγμή, η πρώην πρόεδρος της Βουλής σηκώθηκε και στάθηκε μπροστά στο μέρος όπου γινόταν η τελετή, θέλοντας να εμποδίσει την κατάθεση.
Απευθυνόμενη στα αγγλικά στον Γερμανό πρέσβη, ανέφερε μεταξύ άλλων, πως ο ίδιος δεν δικαιούται να βρίσκεται εκεί εξαιτίας της στάσης που κρατά η χώρα του για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.
Έχει δικαίωμα η Γερμανία να καταθέτει στεφάνι με τη σημαία της φαρδιά-πλατιά επάνω στο μνημείο των σφαγιασθέντων;
Δεν έχει το δικαίωμα.
Την ίδια ώρα αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση να αποζημιώσει για τα εγκλήματά της. Σε συμφωνία με κάθε ελληνική Κυβέρνηση μέχρι σήμερα.
Η Γερμανία οφείλει να πληρώσει για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, το ολοκαύτωμα, την καταστροφή.
Αυτό είπα σήμερα στον Γερμανό πρέσβυ.
Λίγο μετά την εκφώνηση των ονομάτων των εκτελεσθέντων κατοίκων, ανθρώπων κάθε ηλικίας, που παραμένουν χωρίς δικαίωση, 17 χρόνια μετά την αμετάκλητη δικαστική απόφαση που υποχρεώνει τη Γερμανία να πληρώσει.
Τα ιστορικά γεγονότα δεν εξαλείφονται με εθιμοτυπίες ούτε εξανεμίζονται με χειρονομίες.
Διαμορφώνουν συνειδήσεις και στάση ζωής.
Πολύ πέρα από τους "καλούς τρόπους", σε συνθήκες επιβολής μιας νέας κατοχής, που δεν υπηρετούν αλλά ακυρώνουν τις αξίες.
Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ονομάστηκαν έτσι, γιατί τραυματίζουν τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης, πλήττουν ολόκληρη την ανθρωπότητα και κάθε άνθρωπο χωριστά.
Τα στεφάνια που επικυρώνουν την άρνηση αποκατάστασης αυτών των εγκλημάτων δεν είναι συγγνώμη, αλλά κοροϊδία.
Που δεν την ανέχεται η ψυχή των ανθρώπων που συγκλονίζονται στη σκέψη και μόνον της ανείπωτης θηριωδίας.
Η ψυχή της ανθρωπότητας.
Ζωή Κωνσταντοπούλου