Στην Ι.
Μονή Παναγίας «Πάντων Χαρά»
στο Καλέτζι Κορινθίας μετέβη ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας
κ. Διονύσιος το Σάββατο, 3
Σεπτεμβρίου 2016, προκειμένου να ευχηθεί στον νέο Καθηγούμενο της Ι. Μονής,
Παν/το Αρχιμ. π. Άνθιμο Παπαλεξόπουλο,
για τα ονομαστήριά του. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας παρέστη συμπροσευχόμενος κατά την
τέλεση της Θ. Λειτουργίας, την οποία ετέλεσε ο εορτάζων Ιεροκήρυκας, και αφού ευλόγησε
τα κόλλυβα προς τιμή του Αγίου, απηύθυνε λόγους πνευματικούς και στηρικτικούς
προς τον π. Άνθιμο, προσφέροντάς
του, ως ευλογία, έναν επιστήθιο Σταυρό, ώστε να του θυμίζει την Αγάπη του
Χριστού, του Επισκόπου του και ότι δια του Σταυρού επιτυγχάνεται η σωτηρία του
ανθρώπου. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο σεπτός Ποιμενάρχης μας επισκέφθηκε την
Ι. Μονή Παναγίας «Γαλακτοτροφούσης» στα Μέγαρα, ώστε να ευχηθεί για την
ονομαστική του εορτή στον Γέροντα και Καθηγούμενο της Ι. Μονής Παν/το Αρχιμ. π. Άνθιμο Δρίτσα με το οποίο συνδέεται
πνευματικώς από την νεαρή του ηλικία. 
Την
Κυριακή, 4 Σεπτεμβρίου 2016, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος βρέθηκε στην Αρχιερατική Περιφέρεια Βόχας και στην
Κωμόπολη του Βραχατίου προκειμένου να τελέσει την Θ. Λειτουργία και να κηρύξει
τον Θ. λόγο στον Ι. Ναό της Αγίας Παρασκευής.
Τον σεπτό
Ποιμενάρχη μας πλαισίωσαν ο Παν/τος Αρχμ. π.
Αρκάδιος Ραζνύ, ο Εφημέριος του Ι. Ναού Αδεσιμ. Πρωτ/ρος π. Κυριάκος Σκλίας και οι διάκονοί
του.
Στο
κήρυγμα του προς τους ευσεβείς Χριστιανούς ο Σεβ. Μητροπολίτης μας απευθύνθηκε
με πατρική αγάπη και, αφού ανέλυσε το Αποστολικό Ανάγνωσμα, τόνισε ότι δύο
χιλιάδες χρόνια δεν έχουν αλλάξει και πολλά, ο λόγος του Απ. Παύλου, του
ιδρυτού της Εκκλησίας μας, παραμένει διαχρονικός διδάσκοντας όχι μόνο τους
Κορινθίους εκείνης της εποχής, αλλά και τους σημερινούς καθώς και ολόκληρο το
Χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας μας, ώστε να βοηθούμε τους εαυτούς μας και
να είμαστε όλοι ενωμένοι απέναντι στις δυσκολίες της ζωής.
Ολοκλήρωσε
την ομιλία του τονίζοντας ότι η πίστη μας πρέπει να αναζωπυρωθεί, αλλά για να
επιτευχθεί αυτό πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε. Οι Επίσκοποι να τρέχουν και να
συντονίζουν το έργο και την ζωή της Εκκλησίας με κύρος και παρρησία, οι Ιερείς
να δουλεύουν άοκνα και φιλόστοργα και οι πιστοί να έχουν τα μάτια, τα αυτιά και
την καρδιά τους ανοικτή, ώστε να μην εγκαταλείψουμε τον Χριστό, που τόσα χρόνια
όχι μόνο δεν μας εγκατέλειψε στην δισχιλιετή πορεία μας, ως Χριστιανών αυτής
της Χώρας, αλλά μας στηρίζει δίδοντάς μας πίστη σε Εκείνον, υπομονή, θάρρος και
ελπίδα για να τρέχουμε τον «προκείμενον ημίν αγώνα» (Εβρ. ιβ΄ 1).
