ο αγαπημένος παππούς του Κορινθιακού ποδοσφαίρου,ο Σπύρος Νίκας...
Ένας έντιμος άνθρωπος που έφερε ένα απαράμιλλο ήθος,δυσνόητο για την πλειοψηφία των παραγόντων της μπάλας αλλά και της πολιτικής.
Η επί 35 χρόνια ενασχόληση του με τα κοινά του ποδοσφαίρου έδειξε σε πλήθος ανθρώπων πως είναι να ηγείσαι έχοντας ως κύριο στόχο το κοινό καλό.Έχουν μείνει στη ιστορία οι αρνήσεις του σε αμοιβές επιτροπών και άλλα δωράκια εξ'ουρανού που ορισμένοι ''επαγγελματίες'' του χώρου έχουν κάνει τρόπο ζωής.
Εγώ προσωπικά θα κρατήσω στην μνήμη μου όσα μου έλεγε κατά καιρούς και αποτελούν τις κύριες αρχές του ποδοσφαιρικού παράγοντα.
Η δυναμική στήριξη του στην νέα προσπάθεια που γίνεται για την ανατροπή στην ΕΠΣ Κορινθίας ήταν συγκινητική και με πάθος εφήβου έδινε καθημερινά συμβουλές για το πως θα έρθει η πολυπόθητη νίκη.Θέλαμε μαζί με τον Φάνη τον Σιττέ την πρώτη μέρα που θα μπαίναμε μέσα να τον τιμήσουμε όπως δεν έκαναν κάποιοι άλλοι που ευεργετήθηκαν τόσο από αυτόν.
Θέλαμε να δικαιωθεί ζωντανός και υγιής.Δεν ήταν στο χέρι μας τελικά.Ούτως ή άλλως αυτό θα γίνει μετά θάνατον.
Παππού Σπύρο σε ευχαριστούμε για όλα όσα έδωσες στην κοινωνία,στο ποδόσφαιρο,στην πολιτική.
Αθάνατος!
Μιχάλης Μάρκου Φιλιάνδρας-loutrakiblog.gr