Όλοι ξέρουμε τι είναι οι Πανελλαδικές Εξετάσεις. Καθιερώθηκαν λόγω των πολλών υποψηφίων και των λίγων θέσεων στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Από την ίδρυση όμως του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1837 και μέχρι το 1924, η εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση γινόταν ΧΩΡΙΣ εξετάσεις.
Με το νόμο 2905 - 27/7/1922 θεσπίστηκαν για πρώτη φορά εισαγωγικές εξετάσεις, που εφαρμόστηκαν το 1924 στη Φυσικομαθηματική Σχολή και από το 1926 στις υπόλοιπες σχολές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα επόμενα χρόνια και μέχρι το 1963, οι εισαγωγικές εξετάσεις διοργανώνονταν από κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα ξεχωριστά.
Ο υποψήφιος μπορούσε να λάβει μέρος σε όσες εξετάσεις ήθελε, εφόσον δεν συνέπιπταν οι ημερομηνίες διεξαγωγής τους, και αν πετύχαινε σε περισσότερες από μία σχολές, επέλεγε τη μία από αυτές. Από το 1964 και μέχρι σήμερα ισχύουν οι «Εισιτήριες Εξετάσεις» όπως τις ξέρουμε, που διοργανώνονται κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας ενώ τα θέματα για τους υποψηφίους είναι κοινά.
Το 1980 οι «Εισιτήριες Εξετάσεις» μετονομάστηκαν σε «Πανελλήνιες Εξετάσεις» και αφορούσαν τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Το 1983 μετονομάστηκαν εκ νέου σε «Γενικές Εξετάσεις» και από το 2000 έως σήμερα ονομάζονται «Πανελλαδικές Εξετάσεις»…
Πρέπει να καταργηθούν; Ίσως. Βέβαια η κακομοίρα η Παιδεία, αν ήταν άνθρωπος, θα είχε ήδη πεθάνει από την βάναυση κακοποίηση της, απ’ όλους τους υπουργούς, που ο κάθε ένας από αυτούς το παίζει «Σωτήρας» ενώ στην Πράξη είναι καταστροφέας της.
«Ότι του φανεί του Λωλοστεφανή» έτσι κάθε ένας που έρχεται κάνει συνήθως τα πράγματα χειρότερα, προσπαθώντας δήθεν να διορθώσει τα αμέτρητα κακώς κείμενα των προηγουμένων ανίκανων κι άχρηστων υπουργών. Βεβαίως υπάρχουν υπουργοί που τερμάτισαν το κοντέρ της βλακείας. Κοντογιαννόπουλος, Αρσένης, η Άννα της φωτοτυπίας ασφαλώς… Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα, κάποιοι είναι χειρότεροι δήμιοι από άλλους κι αυτό οφείλουμε να το παραδεχτούμε.
Για τις εξετάσεις τώρα. Αν δεν είναι ένα ακόμα βαρελότο αποπροσανατολισμού, είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί με όλους τους ενδιαφερόμενους. Γονείς, καθηγητές, μαθητές, σπουδαστές... Ζητάω πολλά ε; Ξέχασα πως έχουμε Δημοπρασία, όχι Δημοκρατία, συγγνώμη. Τι να πω; Έτσι χάλια όπως είναι η Παιδεία ας τις καταργήσουμε. Άλλωστε έτσι όπως κατάντησαν μόνο την Παραπαιδεία ωφελούν, τα φροντιστήρια δηλαδή, όπου οι γονείς ξηλώνονται «για να γράψουν καλά τα παιδιά». Κι αύριο να είναι άνεργοι με Πτυχίο.
Βέβαια για την απαξίωση δεν φταίνε οι εξετάσεις αυτές καθ' αυτές, που είναι όντως έντιμες, αλλά πολλά άλλα πράγματα. Φυσικά έχουν παρά πολλά μειονεκτήματα ενώ δεν εξυπηρετούν πλέον τον αρχικό τους σκοπό κι αυτό πάλι εξ αιτίας των πολιτικών.
Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι μόνο η κατάργηση κάτι που είναι πια αναχρονισμός, μην πω εμπόδιο. Είναι να φτιάξουμε ένα σύστημα, Δίκαιο, που έχει σκοπό τη μάθηση και όχι την εξυπηρέτηση αναγκών του Κεφαλαίου. Να μην έχουμε άνεργους πτυχιούχους, να μην έχουμε μια Παιδεία που καλλιεργεί τον ανταγωνισμό, αλλά το Συναγωνισμό, την Κριτική ικανότητα, να προάγει την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Ισότητα, το Ήθος. Όλα αυτά χρειάζονται μια εντελώς διαφορετική πολιτική, μια πολιτική που έχει κέντρο της τον Άνθρωπο, όχι το Κέρδος.
Αν είναι να φτιάξουμε κάτι καλύτερο τότε ασφαλώς να γκρεμίσουμε κάθε τι παλιό, ξεπερασμένο.
Πόσοι όμως πιστεύουν ότι η κυβέρνηση έχει τέτοια πρόθεση; Όταν τα κονδύλια για Υγεία, Παιδεία μειώνονται συνεχώς, για να φάνε περισσότερα οι τοκογλύφοι; Φοβάμαι πως θα γίνει μεγαλύτερο μπάχαλο από το σημερινό, κι αν και θέλω πολύ ν’ αλλάξουν τα πράγματα ουσιαστικά, αυτό δεν θα γίνει.
Κάποια πασαλείμματα μόνο κι ο Μανωλιός θα φορέσει τα ίδια βρώμικα κουρέλια με άλλον τρόπο…