ασχολείται με την γραφικότητα που αναπτύσσεται στους κόλπους της, αλλά φαίνεται κιόλας, να την προσυπογράφει; Εξακολουθεί να κινείται σε αδιαφορία, σκοταδισμό και πελατειακή λογική. Νοιάζεται μόνο για τη βολική κρίσιμη μάζα αμόρφωτων ανθρώπων.....
Η είδηση είναι για άλλη μία φορά θλιβερή. Οι περισσότεροι διασκεδάζουν αλλά το θέμα δεν είναι καθόλου αστείο: «στο Αγρίνιο πολλοί πιστοί προσκύνησαν το κάστανο του Αγίου Παΐσιου!».
Στα Βούναινα της Λάρισας επίσης, προσκυνούν ένα κόκκινο υγρό που βγαίνει από δέντρο. Άλλοι τρέχουν σε εικόνες που δακρύζουν, σε φίδια που μπαίνουν σε εκκλησίες, σε ρακούν που ψέλνουν, σε δράκους με κεφάλι ιεραπόστολου, σε νεφελίμ και χερουβίμ…
Δεν είναι όμως, αυτοί το μεγαλύτερο πρόβλημα. Γιατί αποκαλύπτονται μπροστά στα θεάματα και τους καταλαβαίνεις. Υπάρχουν και άλλοι αθόρυβοι. Που κρύβουν στο πορτοφόλι τους φωτογραφίες του Άγιου Παΐσιου. Κι αν τους χαμογελάσεις με απορία, σε κοιτάνε με ένα δολοφονικό βλέμμα, έτοιμοι να σε κατασπαράξουν.
Κάτι δεν πάει καλά, αυτό είναι σίγουρο. Όχι για την ανάγκη των ανθρώπων να αισθανθούν κοντά στο Θεό αλλά για τον τρόπο που το κάνουν.
Από την άλλη, η ηγεσία της Εκκλησίας όχι μόνο δεν ασχολείται με την γραφικότητα που αναπτύσσεται στους κόλπους της αλλά φαίνεται κιόλας, να την προσυπογράφει. Αδιαφορώντας βέβαια, για όλους εμάς τους υπόλοιπους οι οποίοι δεν βρίσκουμε ότι είναι θέμα πίστης και ευλάβειας να προσκυνάει κανείς κάστανα…
Τα φαινόμενα είναι συνεχή και επαναλαμβανόμενα. Ποτέ όμως, η Ιερά Σύνοδος δεν εξέδωσε μια ανακοίνωση καταδίκης. Έστω ένα σχόλιο επίπληξης, παρατήρησης ή αποστροφής. Το αντίθετο, με τη στάση της δείχνει να επιδοκιμάζει κάθε ακρότητα χωρίς να αισθάνεται κάποια ευθύνη απέναντι στους υπόλοιπους πιστούς.
Εδώ μπορεί να ισχύουν δύο τινά:
Το ένα έχει να κάνει με την πλήρη αδιαφορία και τον σκοταδισμό που βιώνει ακόμα η ελλαδική Εκκλησία. Το ότι δεν θέλει να αλλάξει ούτε στο ελάχιστο, τις πρωτόγονες συνθήκες με τις οποίες βιώνουν το Θείο τα μέλη της. Το άλλο είναι ακόμα χειρότερο.
Η Εκκλησία αντιμετωπίζει απολύτως πελατειακά, κάθε τελετουργικό ή δρώμενο που λαμβάνει χώρα στους κόλπους της. Και κατά συνέπεια, δεν επεμβαίνει σε οτιδήποτε φαίνεται να εξυπηρετεί τους «πελάτες» της. Είτε πρόκειται για ανταποδοτικότητα σε χρήμα είτε σε εξουσία!
Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο εξευτελισμός της παράδοσης δεν μπορεί να μην απασχολεί την Ιεραρχία αλλά και τους ευσεβείς Χριστιανούς.
Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ιεράρχες που εξοργίζονται με όλα αυτά. Είμαι επίσης, σίγουρος ότι κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα ήθελε να είναι μέλος μιας ορθόδοξης χριστιανικής κοινότητας η οποία μετακινείται μεταξύ βασκανίας και δεισιδαιμονίας.
Το μόνο που μένει είναι να υψώσουν την φωνή τους, δείχνοντας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να αντισταθεί στον φονταμενταλισμό και στην απαξίωσή της.
Δεν μπορεί εν τω μεταξύ, να διοικείται από «καστανάδες» ιεράρχες που για το μόνο που νοιάζονται είναι η βολική κρίσιμη μάζα αμόρφωτων ανθρώπων, ξεχασμένων στα βάθη του προηγούμενου αιώνα.
Αν δεν υπάρξει αντίσταση εκ των έσω, σε μερικές δεκαετίες η Ιερά Σύνοδος είτε δεν θα υφίσταται πλέον είτε θα συνεδριάζει σε κάποια σπηλιά στην Πεντέλη, διοικώντας πολέμαρχους και φυλάρχους, από ορθόδοξους «Τζιχαντιστές»….
Ανδρέας Ζαμπούκας για το Protagon