Η κριτική μιας θεατρικής παράστασης δεν είναι εύκολη υπόθεση, ειδικά όταν δεν διαθέτεις το κατάλληλο γνωστικό οπλοστάσιο. Θα προσπαθήσω να αποτυπώσω την προσωπική μου άποψη, αφού δεν είμαι ειδικός, με γνώμονα τα δικά μου κριτήρια. Σωστά ή μη το αφήνω στην κρίση του αναγνωστικού κοινού και των θεατών που την έχουν παρακολουθήσει.
Είδα την κωμωδία του Ray Cooney ''Αχ!!...Υπουργέ μου!!!'' από τη θεατρική συντροφιά του Πολιτιστικού Συλλόγου Λουτρακίου.
Ήταν η τελευταία παράσταση ενός κύκλου παραστάσεων, διάρκειας δύο περίπου μηνών, που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αφού ένας μεγάλος αριθμός θεατών έσπευσε να την παρακολουθήσει και να εκφραστεί με τα πλέον κολακευτικά σχόλια για το αποτέλεσμα.
Έχω παρακολουθήσει αρκετές παραστάσεις της θεατρικής ομάδας, από το έτος 2012 και μέχρι σήμερα, με έχουν εντυπωσιάσει και έχω διατυπώσει γραπτώς τη γνώμη μου.
Η συγκεκριμένη κωμωδία αποδίδεται από ερασιτέχνες ηθοποιούς αλλά με επαγγελματικό μεράκι και ζήλο. Δεν έχει κάτι να ζηλέψει από καλοπληρωμένη παράσταση θεάτρου των Αθηνών. Αυτή η διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η θεατρική συντροφιά είναι πλέον καταξιωμένη και η πορεία της συνεχώς ανοδική, παράγοντας τέχνη με τα έργα που ανεβάζει από το 1984.
Επιπλέον είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η αγάπη των ηθοποιών για το θέατρο είναι μεγάλη αφού οι πρόβες πραγματοποιούνται σε βάρος του ελεύθερου χρόνου τους.
Οι ηθοποιοί Ελένη Γλυκοφρύδη, Χριστίνα Στούλη, Μαργαρίτα Αλεξίου, Βασίλης Καλέας, Γιούλα Παπαδάτου, Τηλέμαχος Ζερβός, Ελένη Τσονοπούλου και Κωνσταντίνος Μπίσδας είναι άξιοι θαυμασμού και συγχαρητηρίων γιατί καλλιεργούν την θεατρική παιδεία, αποδεικνύοντας ότι το ταλέντο ενός ηθοποιού ξετυλίγεται ''ψυχή τε και σώματι'', αφού επιτυγχάνουν το σώμα και το πνεύμα να είναι σε τέλεια αρμονία πάνω στη σκηνή.
Όλοι τους καταχειροκροτήθηκαν για την εξαιρετική ερμηνεία των ρόλων τους, τους οποίους βίωναν, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών με την πλοκή του έργου, καθώς η μία ανατροπή διαδεχόταν την άλλη.
Συνοπτικά, η υπόθεση του έργου έχει να κάνει με έναν υπουργό της κυβέρνησης που αντί να βρίσκεται στη Βουλή το βράδυ της ψήφισης του προϋπολογισμού, προτιμά την συντροφιά της ερωμένης του στο απέναντι απ΄τη Βουλή ξενοδοχείο.
Μια κωμωδία που όταν γράφτηκε είχε σκοπό να καυτηριάσει τα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα την εποχή που στη Βρετανία κυβερνούσε η Μάργκαρετ Θάτσερ.
Επιμέλεια σκηνοθεσίας Κωνσταντίνος Μπίσδας, σκηνικά Ηλίας Κολάμι και Γεώργιος Γέρου, μουσική επιμέλεια Θάνος Πλατάκος, φωτογραφική επιμέλεια Αλέξη Αλεξίου, φωτισμοί Μάνθος Βαρδαλάκος και Μπάμπης Χριστακόπουλος και φροντιστήριο Έλενα Σωτηρίου.
Επίσης, συγχαρητήρια στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτιστικού Συλλόγου Λουτρακίου, τον οποίο έχω χαρακτηρίσει τηλαυγή φάρο πολιτισμού, για το έργο που επιτελούν προς όφελος της πνευματικής ζωής του τόπου μας.
