Γεννήθηκα
και μεγάλωσα στον συνοικισμό Κορίνθου και νιώθω
ιδιαίτερα υπερήφανος γιαυτό!
Μεγάλωσα
ανάμεσα σε ανθρώπους του πόνου του μόχθου και της φτώχειας, ανθρώπους που
αγωνιζόντουσαν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να επιβιώσουν οι ίδιοι και οι
οικογένειές τους .Οι χειμώνες μας ήταν πάντα δύσκολοι και περιμέναμε όλα τα
παιδιά πότε θα έρθει το καλοκαίρι να κλείσουν τα σχολεία για να αρχίσει η ξεγνοιασιά
με μπάλα ποδήλατο και ατελείωτες ώρες στην θάλασσα.
Οι παραλίες που
χρησιμοποιούσαν οι Κορίνθιοι του συνοικισμού
ήταν κάτω από τον βράχο ,ο Άγιος Νικόλας και η πιο οργανωμένη που διέθετε μια υποτυπώδη καντίνα βρισκόταν
απέναντι από τον σημερινό "Γαλαξία" (του Μπουζή) δυστυχώς η εξέλιξη τις κατέστρεψε και τις τρεις
και έτσι οι συνοικισμιώτες αργά αλλά σταθερά κατέληξαν στη παραλία της Ποσειδωνίας
,μια παραλία πανέμορφη με πεντακάθαρη θάλασσα δίπλα στην μπούκα του Ισθμού.
Εκατοντάδες Κορίνθιοι κυρίως συνοικισμιώτες καταφθάνουν καθημερινά με
οποιοδήποτε μέσον για να απολαύσουν το μπάνιο τους και εδώ αρχίζουν τα
δύσκολα: Μια παραλία με πλήρη εγκατάλειψη από όλες τις δημοτικές αρχές
των
τελευταίων χρόνων, απ΄όσο με βοηθάει η μνήμη μου ο τελευταίος που έβαλε ένα
λιθαράκι ήταν ο αντιδήμαρχος Γιώργος Κουρούμπαλης πριν από 8 χρόνια που
τοποθέτησε ψάθινες ομπρέλες , ντουζιέρες
και μια πρόχειρη ξύλινη κατασκευή που χρησιμοποιήτε ακόμα και σήμερα για καντίνα
.Και εδώ απευθύνομαι με παράπονο αλλά θα τολμούσα να πω και με θυμό προς την
δημοτική αρχή και τους υπεύθυνους αντιδημάρχους που θα μπορούσαν με ελάχιστα
χρήματα να μετατρέψουν την Ποσειδωνία σε μια σύγχρονη πλαζ, αλλά βλέπεται όλοι
έχουν δείξει την
«αγάπη τους στα Καλάμια» Κύριε Φαρμάκη κ. Ντιγκιρλάκη κ. Μελέτη
και .κ.Σταυρέλη απευθύνομαι σε εσάς που λέτε
πως ήσαστε ευαίσθητοι με τους ανθρώπους του συνοικισμού με 5 απλές κινήσεις και
εντελώς οικονομικές θα ικανοποιούσατε απόλυτα τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων.
1) Ένα σάρωμα στην παραλία για να
καθαριστεί η άμμος
2) Δυο τρεις καινούργιες ντουζιέρες
3) Κάδους μπλε και πράσινους για τα
σκουπίδια και την ανακύκλωση
4) Στα δύο κοντάρια που έχουν μείνει
μόνα τους, ένα φιλέ για να παίζουν βόλεϊ τα παιδιά
5) Μια πρόχειρη κατασκευή για να φύγει
το έκτρωμα που με ένα δυνατό αέρα θα πέσει να μας πλακώσει.
6) Καινούργιες ψάθες για να ξαναγίνουν
ανθρώπινες οι ομπρέλες
7) Και τέλος λίγη πίσσα στα κατσάβραχα
και στο δρόμο για να μην καταστρέφονται αυτοκίνητα αλλά και να μην μας τρώει η σκόνη.Πιστεύω πως
και την θέληση έχετε και την βούληση για να προχωρήσετε άμεσα και να κάνετε
πράξη τα παραπάνω.
8) Οι φωτογραφίες που αναρτώ είναι χθεσινές
και απεικονίζουν την αλήθεια των γραπτών
μου
