-Η ΔΗΜΑΡ να συνδράμει τον ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση...
Aπό την Βασιλική Σιούτη
Ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, καθηγητής Γιάννης Πανούσης, συμφωνεί με την πρόταση δημοψηφίσματος για τη ΔΕΗ, αλλά για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αναφέρει ότι δεν σκοπεύει ούτε να διαπραγματευθεί, ούτε να εκχωρήσει σε κανέναν την ψήφο του. Αφοπλιστικά «εξομολογητικός» στη σημερινή συνέντευξή του στο Newpost, δηλώνει ότι δεν κάνει για την πολιτική και ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος. Για το μέλλον της ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει ότι πρέπει ν α πείσει πρώτα πως έχει λόγο ύπαρξης. Όσο για τις μετεκλογικές συνεργασίες, ο Γιάννης Πανούσης λέει ξεκάθαρα ότι η ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με τη γνώμη του, θα πρέπει να συνδράμει τον ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση και εξηγεί το γιατί.
-Τη Δευτέρα η ΔΗΜΑΡ αναμένεται να αποφασίσει σχετικά με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το δημοψήφισμα της ΔΕΗ. Ποια είναι η δική σας θέση;
«Είναι μια πρόταση που δεν μπορείς να την απορρίψεις ούτε θεσμικά, ούτε πολιτικά, αλλά ούτε και να πεις ότι πρόκειται για ένα μικρής σημασίας θέμα. Από την άλλη, αν φοβάσαι ότι επειδή είναι ένα μεγαλύτερο κόμμα, μπορεί να σε καπελώσει, τότε μένεις μόνος και εξαφανίζεσαι. Άρα η δική μου απάντηση είναι ναι».
- Υπάρχουν βουλευτές της Ν.Δ που αμφισβητούν ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι δημόσιο αγαθό.
«Δε συμφωνώ. Ωστόσο δεν είμαι από αυτούς που καταδικάζουν, καταγγέλλουν κτλ. Ακούω την άλλη άποψη, αλλά δεν συμφωνώ. Αν δεν είναι το ηλεκτρικό ρεύμα, τότε τι είναι δημόσιο αγαθό και ποια είναι τα απαραίτητα αγαθά για την αξιοπρεπή διαβίωση ενός ανθρώπου; Δεν με βρίσκει σύμφωνο η άποψη αυτή. Υπάρχει μεγάλη αντίδραση για την ΔΕΗ και όχι μόνο από τους συνδικαλιστές. Δεν έχω καταλάβει, εκτός από την κυβέρνηση, να είναι κάποιος άλλος υπέρ της πώλησης της».
-Εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εσείς θα ψηφίσετε ανάλογα με τον υποψήφιο ή πιστεύετε ότι δεν πρέπει να εκλεγεί πρόεδρος για να προκληθούν εθνικές εκλογές;
«Δεν εκχωρώ την ψήφο μου για διαπραγμάτευση σε κανέναν. Αγαπώ τον Φώτη Κουβέλη και τον εκτιμώ αλλά δεν θα πάει να πει έχω τόσες ψήφους κι άλλη μία. Δεν πρόκειται να ακολουθήσω καμία κομματική γραμμή. Δεν ξανακατεβαίνω υποψήφιος. Δεν με ενδιαφέρει. Είμαι δάσκαλος και όχι πολιτικός. Δεν κάνω για την πολιτική. Η ψήφος μου δεν έχει λοιπόν κριτήρια ιδιοτέλειας. Θα αποφασίσω και θα σταθμίσω τότε, ανάλογα με τη συγκεκριμένη πολιτική κατάσταση. Δεν με ενδιαφέρει να μείνω άλλο ενάμισι χρόνο βουλευτής. Όχι ότι το θεωρώ αθέμιτο για όσους σκέφτονται έτσι, αλλά εμένα δεν με αφορά».
-Γιατί λέτε ότι δεν κάνετε για την πολιτική; Το λέτε με μια απογοήτευση. Σας απογοήτευσε;
«Ο καθένας έχει κάποιες δεξιότητες. Εγώ με προτιμώ ως δάσκαλο, παρά ως πολιτικό. Η πολιτική, όπως την είδα από μέσα, δεν μου κάνει. Δεν περίμενα ότι θα εκλεγώ γιατί δεν έχω μηχανισμό. Δεν ξέρω ποιοι με ψήφισαν και βγήκα. Σε ότι κάνει κανείς έχει σημασία να νιώθει παραγωγικός και δημιουργικός. Εγώ όσο είμαι βουλευτής έχω γράψει 4-5 αστυνομικά διηγήματα, ένα βιβλίο εγκληματολογίας και έχω κάνει 40-50 ομιλίες. Ζω όπως ζούσα πριν και είμαι και βουλευτής. Προσπαθώ να είμαι ένας καλός βουλευτής αλλά νομίζω ότι χάνω το χρόνο μου. Δεν μου φταίει η ΔΗΜΑΡ ούτε της καταλογίζω κάτι. Ούτε τα λέω αυτά επειδή όπως υποστηρίζουν κάποιοι, το επίπεδο στη Βουλή έχει πέσει πολύ σε σχέση με το παρελθόν. Υπάρχει όμως μια ματαιότητα και ένας χαμένος χρόνος».
-Η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και άλλοι της δείχνουν να πάει από τη μια και άλλοι από την άλλη. Εσείς που πιστεύετε ότι πρέπει να πάει; Τι να κάνει;
«Δε νομίζω ότι πρέπει να πάει πουθενά. Να δυναμώσει πρέπει. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αλλάξει πράγματα. Αν τα κρατήσει όλα όπως είναι, πως θα δυναμώσει; Να συμμετάσχει στο διάλογο για τη ΣΟΔΗΑ (Σοσιαλιστική Δημοκρατική Αριστερά) όπως τη λέω εγώ, αλλά στην Ελλάδα λένε ότι είναι κεντροαριστερά και πάνε κεντροδεξιά. Να δυναμώσει λοιπόν πρώτα, να ανασυγκροτήσει μαζί με άλλες δυνάμεις την πραγματική κεντροαριστερά και μετεκλογικά να εξετάσει μια κυβερνητική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ. Εφόσον επιμένει στην κυβερνώσα αριστερά, κι εφόσον είναι το μομέντουμ του ΣΥΡΙΖΑ και η χώρα θέλει να το δοκιμάσει αυτό, ας τον συνδράμει».
-Άρα στις επόμενες εκλογές εάν η ΔΗΜΑΡ παραμείνει στη Βουλή, θα προτιμούσατε να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ και όχι με τη Ν.Δ;
«Με τη Ν.Δ συνεργάστηκε τον Ιούνιο του 2012 και υπήρχε εξήγηση για αυτό. Απέτυχε ωστόσο αυτή η συνεργασία. Η φυσιολογική πορεία δεν πηγαίνει τη ΔΗΜΑΡ προς τη Νέα Δημοκρατία όμως, αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να λέγεται Αριστερά, ας λέγεται Δημοκρατικό κόμμα, γενικά».
-Θεωρείτε θετικό ή αρνητικό ότι δεν φαίνεται να προκύπτει αυτοδυναμία;
«Θετικό γιατί στην Ελλάδα δεν έχουμε κουλτούρα συνεργασίας και αυτό θα μας αναγκάσει να συνεννοηθούμε και να ρίξουμε τους υψηλούς τόνους».
-Ναι, όμως οι πολίτες δεν δίνουν την αυτοδυναμία σε κανένα κόμμα, όχι γιατί θέλουν αυτά να συνεργαστούν, αλλά γιατί δεν εμπιστεύονται κανένα σε τέτοιο βαθμό ώστε να τους δώσουν υψηλά ποσοστά. Δεν συμφωνείτε ότι είναι κυρίως ένδειξη αποδοκιμασίας;
«Ναι, σωστά, θέλουν να τους τιμωρήσουν όλους. Αλλά εκ του αποτελέσματος που οδηγεί αυτή η συμπεριφορά; Στη συνεργασία. Γιατί δεν μπορεί να πηγαίνεις συνέχεια σε εκλογές. Η χώρα θα πρέπει να κυβερνηθεί. Άρα να γίνουν συνεργασίες».
-Η ΔΗΜΑΡ έχει μέλλον;
«Δεν θέλω να απαντήσω συναισθηματικά. Είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Πρέπει να πείσει ότι έχει λόγο να υπάρχει. Αν πάμε σε εκλογές με εντάσεις και πόλωση –που έτσι θα πάμε- δεν μπορεί να κάθεται στη μέση και να λέει «εμείς είμαστε καλοί άνθρωποι». Πρέπει να έχει διακριτό ρόλο».
-Ένα από τα λαϊκά αιτήματα των συγκεντρώσεων στην πλατεία Συντάγματος ήταν και η απόδοση δικαιοσύνης καθώς και να τιμωρηθούν όσοι έφεραν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Πιστεύετε ότι δικαιώθηκε το αίτημά τους;
«Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο καθένας όταν μιλάει για απόδοση δικαιοσύνης, γιατί συνήθως οι Έλληνες θέλουν να τιμωρηθούν όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους. Αν κάποιοι πρέπει να τιμωρηθούν, αυτό δεν πρέπει να γίνει επιτόπου και με το νόμο του Λιντς, αλλά με το κράτος δικαίου και τις διαδικασίες που προβλέπονται. Ο καθένας που κατηγορείται έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει όλα τα νόμιμα μέσα και αυτό σημαίνει καθυστέρηση. Σκεφτείτε πόσοι είναι σήμερα στη φυλακή που ούτε καν θα το φανταζόμασταν πριν από μερικά χρόνια; Βέβαια κάποιοι θα πουν ότι πολλοί είναι ακόμα έξω…»
-Αυτό ακριβώς λένε.
«Στο τέλος όλοι αυτοί πάντα την πληρώνουν. Μπορεί να αργούν, αλλά στο τέλος δεν γλιτώνουν. Δείτε πως ζουν, υπό τη δαμόκλειο σπάθη ότι κάποια στιγμή όλο αυτό θα σκάσει. Δεν είμαστε στην εποχή της αστακομακαρονάδας, που όλοι αυτοί μας κορόιδευαν. Δεν είμαστε εκεί. Έχουν φοβηθεί. Θα μου πείτε ότι κάποιοι προστατεύονται από το σύστημα. Ναι, αλλά για πόσο; Είναι αλήθεια δυστυχώς ότι τα προηγούμενα χρόνια κάποιοι «εκδημοκράτησαν» τη διαφθορά. Διαφθείρονταν με μια αίσθηση δικαίου. Έπαιρνε ο άλλος το φακελάκι και αισθανόταν ότι το δικαιούται γιατί έχει μικρό μισθό».
-Οι μισθοί των δικαστών αποκαθίστανται με αποφάσεις δικές τους αλλά και της κυβέρνησης. Των υπόλοιπων εργαζομένων όμως, όχι. Το θεωρείτε σωστό;
«Όχι καθόλου σωστό. Και θέλει λίγο προσοχή. Δεν μπορεί τα αιτήματα των άλλων να απορρίπτονται και τα δικά τους να γίνονται αποδεκτά. Δεν εννοώ ότι δικαστές δεν εργάζονται σκληρά , αλλά δεν μπορεί να έχεις ένα δικαστικό σώμα που λειτουργεί ως κράτος εν κράτει, όπως λειτουργεί και η αστυνομία κάποιες φορές και άλλοι. Θέλει προσοχή».