ο μπακαλιάρος αλλιώς
Προσθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που ένα αδύναμο γευστικά, λευκότατο και παστό ψάρι έχει ανάγκη για να αναδειχθεί μεγαλειωδώς στον πρωταγωνιστή του τραπεζιού μιας μέρας: κόκκινη σάλτσα που το ποτίζει και το συνοδεύει στο πιάτο (και για … κλάσικ παπάρες), γλύκα έμμεση και άμεση απ’ τα μικρά κρεμμύδια, αρώματα απ’ τα μυρωδικά. Το ξύλο κανέλας και τα μπαχάρια του πηγαίνουν επίσης, κάποιες νησιώτικες εκδοχές το εμπλουτίζουν μάλιστα με δαμάσκηνα, εμβαθύνοντας στους τόνους αλμυρού – γλυκού και στο γευστικό κοντράστ. Δεν περιλαμβάνονται στην εδώ συνταγή από άποψη -θελήσαμε να διατηρηθεί κατά τον δυνατόν ελαφριά και έξω από τα πιο (βαριά) γλυκά αρώματα-, αλλά αν είστε του full metal jacket κοκκινιστού, να τα βάλετε τα ενισχυτικά, με τις ευλογίες μας 
Η συνέχεια εδώ
Η συνέχεια εδώ
